Mit # 2: Spodnie powinny być na tyle długie, że dotykają obcasa.

Foto: The Sartorialist

Żywotność tego mitu w Polsce jest zupełnie niezmącona . Sprzedawcy w sklepach powtarzają go bez refleksji, multiplikując kolejnych źle ubranych mężczyzn. Ale zaczynam od początku.

Celem spodni jest (mówię o stronie estetycznej) wydłużenie naszej sylwetki. Po to właśnie robi się na nogawkach kantki. Tworzą pionowe linie, które prowadzą oko obserwatora wertykalnie. Czysty, niezakłócony przebieg kantki jest więc jak najbardziej pożądany.

Tymczasem nogawka opierająca się na obcasie będzie z przodu tworzyć niechlujną, grubą fałdę materiału i optycznie „uziemiać“ sylwetkę oraz odciągać uwagę od twarzy. Dodatkowo, po paru godzinach noszenia, spodnie zjadą na biodrach parę centymetrów, a wtedy nogawki będą po prostu ciągnąc się za nami po ziemi. Obrazek niestety bardzo częsty na polskich ulicach.

Jaka więc powinna być długość spodni?

Włosi noszą je bardzo krótkie. Lubią pokazywać buty, a czasem nawet skarpetki (patrz zdjęcie powyżej). Zakładają spodnie ledwie dotykające cholewki buta. Spodnie takiej długości mogą wyglądać bardzo stylowo, ale trzeba pamiętać o dwóch rzeczach- po pierwsze będzie potrzebny mankiet, żeby dać spodniom konieczny „finish“, po drugie, spodnie powinny być wąskie dołem. W szerokich, materiał w czasie chodzenia, powiewałby jak flaga, odbijając się od kostek, niepotrzebnie zwracając uwagę. Przy węższych spodniach materiał nie rusza się tak gwałtownie, więc problem znika. Krótkie spodnie najczęściej spotyka się jako odd trausers i nosi do sportowych marynarek.

Idealna długość spodni

Mniej radykalni panowie powinni wybrać spodnie jedynie lekko załamujące się na cholewce buta. Przy takiej długości materiał opiera się na bucie i nie „kłapie“ dookoła kostek w czasie chodzenia. To znaczy, że długość taka dobrze sprawdza się przy spodniach szerszych dołem. Na przykład garniturowych, zazwyczaj krojonych prosto.